Licht op ...
zeggen en vragen

Zeg het gewoon, dat je soms niet meer weet wat je wilt. Of dat je liever gebeld wordt, dan dat jij belt. Of dat je liever samen iets doet, hard lopen, ergens iets drinken, een avondje uit.

Zeg gewoon. Dat je er tegen op ziet om er alleen op uit te gaan. Dat je tegen die lange avonden aanhikt. Daardoor ben je eerlijk en niet zielig.

Je bent misschien bang dat anderen je afwijzen als je hen iets vraagt. Dat gebeurt bijna nooit. Als ze liever niet doen wat je vraagt, dan hebben ze daar vaak wel een reden voor die je begrijpt.

Eric
‘Ook al zeggen mijn vrienden dat ik gewoon moet vragen wat ik wil. Ik kan dat toch moeilijk. Ik weet zelf vaak niet eens waar ik zin in heb.

Ik schaam me er ook voor om toe te geven dat ik me vaak zo alleen voel. Ik ga dan toch niet vragen:"Wil je bij mij een avondje langs komen?' Als ik dat vraag dan voel ik me echt een 'watje'.

En ik ben bang dat de ander er geen zin in heeft. Dat die dat dan ook gewoon zegt ... Dat kan ik me ook wel voorstellen ook. Ik ben de laatste tijd niet de gezelligste.

Eric is niet te herkennen om privacy-redenen

Een ander doet graag iets voor jou. ‘Laat het me weten als ik iets voor je kan doen!’ Die ander vind het vaak moeilijk om in te schatten wat jij zou willen. Daarom wil hij of zij dat je daar zelf om vraagt.

Een ander weet vaak niet dat vragen moeilijk is. Alles is moeilijker geworden. Weten wat je wilt. En ook wat niet. Om hulp vragen, komt vaak niet eens in je op.

En dan is er iemand die je belt. ‘Ben je thuis? Dan kom ik er nu aan.’ Onverwacht heb je dan opeens een gesprek. Dat doet je goed.

En weer een ander wil je rust niet verstoren. Ze hebben er vaak geen idee van, dat je die stilte misschien wel eens zat bent.

En wat moet je als je zo ontzettend moe bent? Zeg dat dan ook maar gewoon. De mensen om je heen zijn nog banger dan jij om het verkeerd te doen.

Als jij zegt - 'ik kan in het weekend eigenlijk geen pap meer zeggen, dus ik wil niet teveel afspraken maken" - dan voelen zij zich echt niet afgewezen. 

Kortom:
Vertrouw er maar op dat je het wel merkt als je teveel vraagt of juist hulp afwijst. Je kunt heus een potje breken bij je familie en vrienden. Ze begrijpen je wel.

Waarmee zou een ander jou nu kunnen helpen? Waar heb jij zin in? Wat zou een ander nu voor jou kunnen doen?

Vraag het gewoon!

Heb je behoefte aan persoonlijke hulp? 
Meer informatie krijg je door op deze link te klikken

@ 2013 Marjolijn Meijer-Licht op Verlies